Na początku czerwca po długiej i ciężkiej chorobie zmarł Andriej Wozniesieński - rosyjski poeta i pisarz, legenda rosyjskiej kultury.

Andriej Wozniesieński z wykształcenia był architektem. Uznanie przyniosła mu jednak inna działalność. Przygodę z poezją rozpoczął już wcześnie, bo mając zaledwie 14 lat. Wtedy to odważył się wysłać swoje pierwsze wiersze Borysowi Pasternakowi, który otoczył go opieką na początku jego poetyckiej drogi.

Ogółem wydał on ponad 40 tomów poezji i 8 poematów. Do najbardziej znanych zbiorów jego poezji należą "Serce Achilla", "Cień dźwięku", "Pokusa", "Spojrzenie". Popularność zdobył przede wszystkim za granicą, ale w ostatnich latach doceniła go i ojczyzna, w której długie lata był poetą zakazanym. Publikacją, która przyniosła mu sławę był poemat "Majstrowie" na początku lat 60 –tych, potem ukazały się głośne tomiki "Mozaika", czy też "Parabola". Wozniesieński był jednym z twórców tzw. poezji estradowej, w której prowadził polemikę z historią, ukazywał wagę pojedynczego człowieka, angażował się w otaczającą go rzeczywistość. W swojej poezji nawiązywał do twórczości Majakowskiego i Pasternaka, często też sięgał po język ulicy.

Jego twórczość jest przejawem odwagi dobitnego pisania o sprawach społecznych. Przysporzyło mu to problemów ze strony ówczesnej władzy. Swoją poezję prezentował między innymi w Niemczech, Francji, Stanach Zjednoczonych, we Włoszech.

Andriej Wozniesieński przeżył 77 lat.