Europejska biblioteka cyfrowa została uruchomiona w 2008 roku. W momencie startu udostępniała 2 miliony dzieł. Obecnie liczba ta jest siedmiokrotnie większa.

Projekt rozwija się bardzo dynamicznie. Istotną zmianą jest też wzbogacenie zasobów o teksty w różnych językach. Początkowo zgromadzone w Europeanie dzieła były głównie w języku francuskim, co mocno zaniżało wartość całego przedsięwzięcia. Jednak obecnie zbiory są już dużo bardziej różnorodne i obejmują nawet takie bibliofilskie rarytasy jak bułgarski manuskrypt z XIII wieku, pierwszą litewską książkę (XVI wiek) czy wszystkie dzieła Goethego i Schillera.

Na przeszkodzie rozwojowi Europeany stoją kwestie prawne, a konkretnie pewne niejasności w prawie autorskim. Digitalizacja i udostępnianie wielu dzieł online są niemożliwe ze względów formalnych. Dotyczy to między innymi tzw. dzieł osieroconych, których autorzy nie żyją lub nie mogą zostać zidentyfikowani. Komisja Europejska jest świadoma tych trudności i pozostaje mieć nadzieję, że pojawią się regulacje rozwiązujące tę kwestię z korzyścią dla europejskiej kultury.

W zbiorach europejskiej biblioteki cyfrowej książki stanowią niewielką część (kompletne teksty to 1,2 miliona pozycji). Główny korpus kolekcji stanowią obiekty wizualne - mapy, obrazy czy obiekty muzealne. Niestety materiały z Polski stanowią nikły promil zasobów Europeany, lekko ponad 2 procenty.